Kenny Roberts, Amerikaan.

Uiterst succesvol motorcoureur die in Amerika grote triomfen vierde in het Dirt Track racen en het wegracen.

Kenny Roberts, Amerikaan.

Als 1^e Amerikaan maakte hij de overstap naar de Europese wegrace wedstrijden.

Hij won 3 wereldtitels op rij in de koningsklasse 500cc, 1978 – 1979 en 1980.

Hij werd bewonderd om zijn vernieuwende rijstijl, knietje naar de grond en glijdend de bocht door waarbij de motor op het gas bestuurd werd.

Een techniek die hij meenam uit het dirt track racen.

Jarno Saarinen, Fin.

In 1970 kwam Jarno in het internationale racecircuit. Hij groeide uit tot een succesvol coureur en behaalde in 1972 het wereldkampioenschap 250cc en werd 2^e in de 350cc klasse. Hij verwierf de bijnaam “The Flying Fin”.

Yamaha had plannen om in de 500cc de strijd aan te gaan met de overheersende  MV Agusta’s en bouwde voor het seizoen 1973 een nieuwe uitvoering 500cc, de TZ500.

In Saarinen zag men de coureur die de strijd aan moest gaan. Hij won in 1973 gelijk de openingsrace met een voorsprong van 16 seconden op de MV. Ook de 2^e race werd in winst omgezet en het zag er goed uit voor Yamaha en Jarno. Echter, daarna sloeg het noodlot dramatisch toe in Monza. Bij een megacrash verloor Jarno samen met Renzo Pasolini het leven. Een zwarte dag in de race geschiedenis. Yamaha trok zich voor dat seizoen terug en de weg was weer vrij voor de MV’s.

De tekening is gebaseerd op de overwinning van Jarno in de Daytona 200 in 1973.

Het bijzondere was dat op de dag dat Jarno verongelukte, ik halverwege was met deze tekening. Zo begin je een tekening in euforie over de goede resultaten van Jarno hetgeen in het 2^e deel verandert in een “in memoriam”. Alle tekeningen hangen op mijn kamer en ik kijk er geregeld naar, het verleden blijft leven.

Henk Vink, Ned.

Henk Vink is een legendarische Nederlandse dragracer uit de zeventiger jaren.

Hij behoorde tot de absolute top op de kwart mijl sprint met staande start in 9,4 seconden en een eindsnelheid boven de 270 km/u.

Met zijn eigenbouw “Big Spender” met dubbel Kawasaki blok behoorde hij tot de te kloppen favoriet.

De tekening geeft een beeld van het Wereld Record Sprint weekend op Elvington Airfield in Yorkshire (1977).

Helaas is hij veel te vroeg en uitgerekend op zijn 50^e verjaardag overleden.

Gerrit Wolsink, Ned.

In 1968 debuteerde Gerrit als privé coureur op de race circuits. In 1974 kreeg hij een plaats in het fabrieksteam van Suzuki in de klasse 500cc.

In 1976 en 1979 greep hij net naast de wereldtitel en werd beide keren 2^e in het wereldkampioenschap.

In 1975 en 1977 behaalde hij de 3^e plaats in het wereldkampioenschap.

Voor zijn motor carrière had Gerrit de opleiding tot tandarts al succesvol afgerond maar zou van deze opleiding pas na te zijn gestopt met racen gebruik gaan maken en werd hij tandarts.

Robert Grogg / Andreas Hüsser, Zwitsers

Met hun Norton-Wasp combinatie behaalden Robert en Andreas drie jaar op rij het Europees kampioenschap zijspancross. 1976 / 1977 en 1978.