Algemene info

Hij werd in deze jaren zowel wereldkampioen in de 250cc als in de 350cc klasse. In de 250cc reed hij met de RC166. Deze werd voor de 350cc klasse opgeboord en van een langere slag voorzien waarbij hij nog niet aan de 300cc kwam. De 6 cylinder was echter erg krachtig en zeer imposant om te zien. Met name het achteraanzicht met de 6 uitlaten. Dit beeld is een lust voor het oog voor zijn fans maar een doorn in het oog van de concurrentie aangezien dit beeld het enige was wat zij te zien kregen tijdens de wedstrijden.

Zijn bijnaam "Mike the Bike" dankte hij aan zijn vloeiende rijstijl en het één zijn met de motorfiets.

En nog klaagde Hailwood over het frame wat volgens hem nog beter ontwikkeld kon worden voor nog betere stuurkwaliteiten. Hij wilde graag dat de Nederlander Nico Bakker een frame zou bouwen maar Honda hield de boot af.

In 1967 werd door de F.I.M. (internationale raceorganisatie) bepaald dat de motoren voor het nieuwe seizoen max 4 cylinders mochten hebben.  Dat betekende dus het einde voor deze prachtige racer maar ook van dat heerlijke diepe geluid van de huilende 6 cylinder.

In 1968 werd Hailwood bij Honda ontboden. Hij dacht dat het om de nieuwe 'fietsen' ging. Helaas, Honda deelde mee dat zij met onmiddellijke ingang stopte met de motorracerij en zich gingen toeleggen op de Formule 1.

Op 40 jarige leeftijd kwam Mike samen met zijn 9 jarig dochtertje op tragische wijze om het leven bij een auto ongeluk waarbij ook zijn zoontje ernstig gewond raakte.