Honda NSR500, Eddie Lawson, WK 1989, Hasegawa
Klik op de foto's voor vergroting.
Na de behaalde wereldtitel met Yamaha in 1988 maakte Eddie Lawson in 1989 de overstap naar Honda en won wederom de wereldtitel.
Na de Yamaha YZR500, Wereldkampioen 1988 en de Suzuki GT380 (privé motoren) is dit het 3e model van het merk Hasegawa dat ik ga bouwen.
De inhoud van de doos ziet er ook deze keer weer zeer verzorgd en uitgebreid uit.
In verband met het verbod op tabaksreclame zijn de bij dit model meegeleverde decals voorzien van de tekst "Honda Racing".
Bij het ingaan van de boycot op tabaks reclame op diverse circuits werden de motoren ook daadwerkelijk uitgerust met deze stickers.
De decals van Rothmans moest ik dus wel zelf maken wat ook een tijdrovend klusje was.
Honda behaalde in 1983 voor het eerst de wereldtitel in de 500cc met de NSR500 3 cylinder tweetakt. Voortbordurend op dat blok werd een 4 cylinder tweetakt ontwikkeld waarmee in 1985 en 1987 de wereldtitel werd binnengehaald. Voor het seizoen 1988 werd de NSR zowel motorisch als rijtechnisch ingrijpend gewijzigd. In 1988 had dit nog niet het gewenste resultaat. Maar bij Honda werd hard gewerkt aan de doorontwikkeling en in 1989 resulteerde dit in een nieuwe wereldtitel met bovenstaand motorblok wat goed was voor 165 pk bij 12.000 toeren en met een topsnelheid van 310km/u de krachtigste en snelste op het circuit. Inmiddels weten wij dat het hier niet bij gebleven is en dat Honda dit blok verder heeft doorontwikkeld en toonaangevend was in de 90er jaren.
Bij de Protar en Tamiya modellen kun je de achterbrug met de ketting en tandwielen nu nog monteren door het voortandwiel met de ketting langs het blok naar de positie van het voortandwiel te schuiven en de achterbrug te fixeren.
Bij dit model lukt dat niet omdat er een grote nok in de weg zit en je er met het tandwiel niet meer langs kan (rode pijl).
De ketting had dus gelijk in de montage van het blok en het frame meegenomen moeten worden.
Aangezien alles al vast gemonteerd is bleef er geen andere oplossing dan de ketting boven en onder door te knippen. Vervolgens beide delen apart van voren en achter naar elkaar toe monteren en opnieuw vastzetten.
De volgende lagen zijn bruin en burnt iron, bij de uitlaat bochten met clear blue gewerkt. Als laatste de eindstukken weer met zwart geaccentueerd. Kortom, niet bang zijn voor fouten en naar eigen inzicht in accenten spuiten tot het gewenste resultaat.
Als laatste met een kwastje de lasnaden geaccentueerd met dark aluminium.